Thursday, June 28, 2012

ေန႔စဥ္သိစိတ္ခြင္ထဲကေဆးသား

                        တစ္စံုတစ္ေယာက္ကအေနာက္ကလိုက္ေနတယ္၊ “ငါသူ႔က္ို ဘယ္မွာသြား
ဝွက္ထားရမလဲ”၊ မိုက္မဲမႈစစ္စစ္မွာသာယာတာ၊ ေရာင္စံုဖ်ာေနတဲ့ မိမိရဲ႕ကမာခြံေအာက္မွာ
ပင္လယ္ကိုၿပန္အစီစဥ္ခ်တာ၊ ဘယ္တုန္းကမွ မရွိခဲ့တဲ့ၿမိဳ႕ေတြဆီေၿပာင္းေရႊ႕ ေနထိုင္တာ၊
ဘယ္တုန္းကမွ မထြက္ခြာခဲ့တဲ့ေလယာဥ္ေတြကို ေမာင္းႏွင္ပ်ံသန္းတာ၊ ပ်ံသန္းမႈတိုင္းဟာ
ေနာက္ဆံုးေဆးသားအလႊာ၊ ေဆးသားေအာက္ကဆိုက္ေရာက္မႈရဲ႕သဒၵါဟာ သတၱဳတစ္မ်ဳိး
ထဲမွာအဆိပ္တက္ေန၊ တစ္ညဥ့္လံုး ခ်ံုဳထဲမိုးၾကိဳးပစ္ခ်တာလို ေယာင္နန၊ မ်က္ႏွာက်က္ေပၚ
ကမီးအလင္းကိုေလွာင္ရယ္ပစ္လိုက္တယ္၊ ေကာင္းကင္ဘံုမွတစ္ဆင့္တိုက္႐ုိက္ဆိုတာကို
ေလွာင္ရယ္ပစ္လိုက္တယ္၊ မ်က္လုံးတိုင္းဟာဝရံတာဘက္ဆီခံုးေနၿပီး အတြင္းၿငိမ္းခ်မ္းမႈက
မ်က္လုံးထဲကိုခြက္ဝင္ေနတယ္၊ အင္ဂ်င္ထဲကပင့္သက္ဟာ ေရေႏြးေငြ႕တေထာင္းေထာင္း၊
ေဆးသားဟာ ရစ္သမ္တစ္ခုထဲမွာ ဆက္လက္ကြာက်

လူတိုင္းဟာ မူးယစ္ေနတဲ့လိပ္ၿပာေခၚသူကတစ္ဆင့္ ကုတ္နံပါတ္ကိုေတာင္းခံယူတယ္၊
ၾကိတ္ဆံုထဲမွာထူလပ်စ္ၿဖစ္ေနတဲ့ေနထိုင္မႈကို အနီစက္ကေလးတစ္စက္အၿဖစ္အက်ဥ္းခ်ံဳး ဒါဟာၾကီးနုိင္သမ်ွၾကီးေအာင္လုပ္ယူထားတဲ့ ထပ္ခိုး၊ လက္ထိုးအ႐ုပ္နဲ႔တူတဲ့နုိင္ငံေရး၊
သ႐ုပ္မွန္က အေနာက္ကေနအလစ္ဝင္႐ုိက္တယ္၊ အၿပင္မွာေတာ့ မီးစတစ္ဖက္ ေရမုတ္
တစ္ဖက္ၾကားေနဝါဒ၊ “ညဥ့္နက္တဲ့အထိ ငါတို႔သိပၸံပညာအေၾကာင္းေၿပာတယ္”၊သ႐ုပ္မွန္
ကေၿပာစကားကိုေၿပာစကားထဲမွာ အခြင့္အာဏာနွင္းအပ္၊ ေဆးသားဟာ လိပ္ၿပာရဲ႕
အေငြ႕ပ်ံမႈတေလ်ွာက္ ေပ်ာ္ဆင္းလာတယ္၊ မတူညီတဲ့ အခ်ိန္အပိုင္းအၿခားအလိုက္
ေဆြးေႏြးၿငင္းခံုမႈထဲမွာ ၿမဳပ္ဝင္ေပ်ာက္ကြယ္၊ ဒီေန႔ဟာလည္း ဆင္ၿမန္းသူေပ်ာက္ေနတဲ့
သရဖူနဲ႔ အနားၿပိဳင္စတုဂံတို႔ရဲ႕ေန႔

ေမာင္ေဒး
ဇြန္ ၂၈၊ ၂ဝ၁၂

No comments:

Post a Comment