Thursday, June 21, 2012

ပါဝါအေၾကာင္းပို႔ခ်ခ်က္အစစ္အမွန္

တေစၧကစတင္လိုက္ၿပီလို႔ ငါေၿပာတဲ့အခါ
ဘာကိုေၿပာလိုက္တယ္ဆိုတာ မင္းနားလည္တယ္။
အဲဒီအခ်ိန္ဆိုတာက ငါတို႔သူ႔ကိုဘယ္လိုထိန္းသိမ္း
                   ဘယ္လိုတိုင္းထြာ
တယ္ဆိုတာနဲ႔ ဘာမွမဆိုင္ဘူး။
...အစကရွိခဲ့ၿပီး ေနာက္မရွိေတာ့ဘူး။
                   ညေနပိုင္းသတင္းစဥ္
လိုတစာစာလည္းၿမည္ ေသြလည္းေသြဖည္ေနတယ္။
အခုအၿပင္မွာ 3D။ အတြင္းမွာ ကိုယ္စား
                   ၿပဳၿခင္းမဲ့စေပ့စ္
ဥပေဒသတိုင္းမွာ အၿပင္ဆိုတာနဲ႔
                   အတြင္းဆိုတာရွိတယ္
ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္မႈ က်ိဳးက်သြားတာ၊အလ်င္စလိုၿမိဳခ်တာ၊ေခြ်းထြက္တာနဲ႔
                   အၿပံဳးတစ္ခုကိုအကြင္းလိုက္
ေဖာက္ထုတ္လိုက္တာကို ငါ့မ်က္စိနဲ႔တပ္အပ္ၿမင္ခဲ့ၿပီးၿပီ။
အိပ္ေပ်ာ္မေနဖို႔။ စေပ့စ္ထဲမွာအခုလိုစကားေၿပာၿခင္း။
ဆက္လက္ၿဖစ္ေပၚေနတဲ့အရာတြထဲ စိတ္ကိုႏွစ္ထားဖို႔။
ယံုၾကည္မႈဆိုတာက စိတ္သက္သာရာရမႈေပ်ာက္သြားတဲ့အထိ
                   အတြင္းက်က်
တကယ့္ကိုအတြင္းက်က် ဆန္းစစ္ရမယ့္အရိပ္တစ္ခုၿဖစ္တယ္။ ယာဥ္ေၾကာ
အလယ္မွာအထိုင္က်ေနတဲ့ ၾကက္လ်ွာစြန္းအေမွာင္က
                   ငါတို႔ကိုၿမိဳထားတယ္။
အခ်ိန္ဟာၾကိယာဝိေသသနသေဘာသက္ေရာက္တဲ့ ေပါက္ကြဲမႈ၊
ဘီယာတစ္ခြက္၊ ေဆးလိပ္တစ္လိပ္ အၿဖစ္ေရာက္လာတယ္...
ညေနခင္းေလက အေမာေၿပေစတယ္၊ လန္႔ဖ်ပ္ေၿခာက္ၿခားေစတယ္၊
ၿပီးေတာ့ေမးခြန္းေတြက
                   စတိုးဆိုင္မ်က္ႏွာစာေပၚက အရိပ္ေတြလို
နက္႐ႈိင္းသထက္နက္႐ႈိင္းလာတယ္။
                   ညစ္မည္းေနတဲ့ၿပတင္းေပါက္မွန္မွာ
ေဖာ္ဆစ္သီးယားခ်ဳံပင္က နာရီစက္သံတခ်က္ခ်က္ ႐ိုက္ၿမည္ေနတယ္။
အခ်ိန္က်ခဲ့ၿပီ။ အေပၚ။ ေအာက္။ အေပၚ။
မင္းကအဲဒါရဲ႕ တစ္စိိတ္တစ္ပိုင္းပဲ။
ငါအဲသလိုေၿပာရင္ မင္းရင္ထဲမွာခံစားမႈၿဖစ္ေပၚသလား။
ၿမင္ေယာင္ၾကည့္စမ္း။ မိုးၾကိဳးေတြပစ္။ မိုးေတြရြာ
                   ၿပီးေတာ့ေမာင္းႏွင္သြား။
တိမ္ေတြၿဖတ္သန္း။ သန္႔စင္ၿခင္းခံလိုက္ရတဲ့ည။ ၾကယ္ေတြ။
တိတ္ဆိတ္ေနတဲ့ပန္းခ်ီကားေတြထဲမွာ သစ္ပင္ဟာ
                   အၿမင္အာ႐ုံေၾကာအတြင္း လဲက်သြားတယ္။
အသံက ဓါတုဖဲြ႕စည္းမႈ။
၎ဆီေရာက္ရိွဖို႔မၿဖစ္ႏုိင္။ အကယ္၍
                   ၎ဆီေရာက္ရွိၿခင္းဟာ
တကယ့္အစစ္အမွန္အသံလို ခံစားမႈၿဖစ္ေပၚေစရင္
                   အဲဒါတိတ္ဆိတ္မႈဟုတ္ပါ့မလား။
                   မ်ဥ္းေၾကာင္းအဆဲြခံထားရတဲ့
ငါ့အရိပ္ေတြနဲ႔ ဒီမွာငါတစ္ေယာက္တည္း…
ဒီေတာ့ ဒါဟာဘာကိုဆိုလိုသလဲ။
ၿမင္းတစ္ေကာင္နဲ႔ ရဲတိုက္တစ္လံုး၊ သစ္ပင္တစ္ပင္
                   နဲ႔ ၎ရဲ႕စြန္႔ခြာၿခင္းလား။
တစ္ကိုယ္ရည္ခမ္းနားမႈထဲမွာဒါဟာ
                   ဘာကိုဆိုလိုသလဲ။
ဆြဲေရစီးေၾကာင္းနဲ႔ ၎ရဲ႕အေပါက္ဝ၊
တံခါးတစ္ခ်ပ္နဲ႔ ပြင့္ေနတဲ့ေကာင္းကင္လား။
ဒါမွမဟုတ္ ၿမဴးတူးခုန္ေပါက္ေနတဲ့ ေရာင္ၿပန္အလင္းက
                   ငါ့ရဲ႕ေမာ္ေတာ္ကားဘန္ပါကိုလင္းေတာက္ေစလို႕
ငါ့အၾကည့္ကအဲဒီကိုေရာက္သြားၿပီး
သိမ္းငွက္တစ္ေကာင္ရဲ႕အရိပ္ကိုေတြ႕ခဲ့ရတယ္။
လူဆင္းရဲတစ္ေယာက္ၿပဳလိုက္တဲ့
                   အသံ
ငါ့နားထဲေရာက္လာတာေၾကာင့္ သီးခ်င္းထဲမွာငါလဲက်သြားတယ္။
သစၥာေစာင့္သိမႈရဲ႕ဝါက်အထားအသိုကမွ ေၾကကြဲဖြယ္ရာမၿဖစ္ရင္
                   ေလာင္းေၾကးကဘာလဲ။
အခ်ိန္ဆိုတာရွိခဲ့ရင္ အဲဒီအခ်ိန္ကို ငါတို႔ပိုင္ပါ့မလား။

ပီတာဂစ္ဇီ
ၿမန္မာၿပန္-ေမာင္ေဒး

(Peter Gizzi ရဲ႕ True Discourse on Power ကဗ်ာကိုၿပန္ဆိုပါတယ္)

No comments:

Post a Comment