ၾကယ္တာရာလူသား

အာကာသကိုၾကည့္တဲ့မွန္ေၿပာင္းထဲမွာ
ႏြားငွက္ေတြနဲ႔ေၾကာင္ငွက္ေတြဟာ ဖန္ခြက္ေတြလို
တစ္လံုးၿပီးတစ္လံုးက်ကြဲေနပါတယ္။
ကြ်န္ေတာ္တို႕တေတြဟာလည္း အရင္စီးပြားေရးစနစ္ထဲမွာ
မေနထိုင္ၾကေတာ့ပါဘူး။ ေဇာက္ထိုးခ်ိတ္ၿပီးအိပ္တာဟာ
လင္းနို႔ေတြအတြက္ အတည့္ၿဖစ္တယ္။ ၿမန္မာဘာသာစကားဟာ
အေမရိကန္ေတြရဲ႕ဂ်ပန္ဘာသာစကားၿဖစ္သလိုမ်ိဳးေပါ့။

ကာ့တ္ေသၿပီးေတာ္ေတာ္ၾကာမွ
ကမာၻကေနာက္ၿပန္ဆုတ္ၿပီး ပန္းအိုးတစ္လံုးထဲမွာနွင္းက်တယ္။
ၾကယ္နာမည္ေတြကို ေသးသိမ္ေအာင္လုပ္ဖို႔အတြက္
ၾကယ္ေတြထြက္လာတယ္။ ငါတို႔ကံေကာင္းရင္
ေကာင္းကင္ေပၚကေန ဘိုဝီဆင္းလာတာကိုၿမင္ရမယ္။
သူ႔ရဲ႕သီခ်င္းကိုၿပန္ဆိုၿပီး ကာ့တ္နာမည္ရခဲ့တာမို႔
သူ႔ဘက္ကတာဝန္ေက်ခဲ့တယ္လို႔ ဘိုဝီထင္တယ္။

အေဝးကဖေယာင္းတိုင္ဟာ လူတန္းစားကြာၿခားမႈကိုဖယ္ရွားလိုက္ၿပီး
ေတာင္ကိုရီးယားမွာလက္နက္လုပ္နည္းသင္ဖို႔အတြက္
အရာခံဘိုေလးေတြကို ပညာသင္ဆုေပးလိုက္တယ္။
မိခင္ရဲ႕နို႔ရည္ကို ငါတို႔ၿဖဳန္းတီးပစ္ခဲ့ၾကေပမယ့္
အဲဒီအတြက္ ငါတို႔ဂုဏ္မယူပါဘူး။ က့ံေကာ္ေတြၿပည့္ေနတဲ့ဗိုက္ဟာ
မအီမလည္ၿဖစ္တတ္ပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးရထားနဲ႔ငါအၿမဲလြဲခဲ့တယ္။
လိင္ေတာ္လွန္ေရးၾကီးနဲ႔လြဲခဲ့သလိုမ်ိဳးေပါ့။
အခုငါဆိုလိုသမွ်ကိုၿငင္းပယ္ဖို႔အတြက္ ငါစကားေၿပာမယ့္အခ်ိန္ကို
ဘိုဝီကေစာင့္ေနတယ္။

ေမာင္ေဒး
၁၇ မတ္လ ၂ဝ၁၃