Saturday, November 24, 2012

ငါ၊ သီဟတင္စိုး၊ သီဟတင္စိုးနဲ႕ငါ

ငါအိပ္ရာဝင္တဲ့အခ်ိန္ဟာ ေဘးၿခံကပိုလာဝက္ဝံေတြ အိပ္ရာထတဲ့အခ်ိန္နဲ႕
ကြက္တိပဲ။ အေပ်ာ္ရွာမယ္ဆိုၿပီး နြားကၿမိဳ႕ေပၚတက္သြားတယ္။
ဒီတစ္ၾကိမ္ သမိုင္းဟာ ေပါ့ရႊတ္ရႊတ္ဟာသအၿဖစ္နဲ႕ အရင္ၿပန္လာတယ္။
ေတာင္ကိုရီးယားမွာအလုပ္သြားလုပ္တဲ့သူငယ္ခ်င္း ဒုတိယအၾကိမ္ၿပန္လာတယ္။

အခုပန္းၿခံလုပ္ထားတဲ့ေနရာေတြဟာ တစ္ခ်ိန္က လူသတ္ကုန္းေတြေပါ့။
စီးတီးမာ့တ္ရဲ႕အူလမ္းေၾကာင္းမွာ သၾကားမင္းအနာရင္းေနတယ္။
ေဟ့ ၿဖဴၿဖဴ၊ မေန႔ညက နင့္ရဲ႕အသံထဲမွာ ငါ့ရဲ႕ကြန္ဒံုက်န္ခဲ့တယ္။
ဒီေန႔နင္သီခ်င္းဆိုေတာ့ တုန္႔ၿပန္မႈဘယ္လိုရိွသလဲ။

ခါကာဘိုရာဇီကို ဒါလဟိုဇီဘက္ သူတို႔ေရႊ႕ထားၾကတယ္။
ငါ့ကိုေသေအာင္မသတ္ႏိုင္တဲ့အရာဟာ ငါ့ကိုပိုေတာင္ခြန္အားၾကီးေစတယ္။
လူဝင္မႈၾကီးၾကပ္ေရးရဲ႕ မယားပါကေလးကို မင္းဆီလည္း
ငါ Tag လုပ္ၿပီး ပို႔လိုက္တယ္။

ေမာင္ေဒး
၂၃ နိုဝင္ဘာ ၂ဝ၁၂

No comments:

Post a Comment